این دیوانگیست
این دیوانگیست این دیوانگیست
که از همه گلهای رز تنها بخاطر اینکه خار یکی از آنها در دستمان فرو رفته است، متنفر باشیم.
که همه رویاهای خود را تنها بخاطر اینکه یکی از آنها به حقیقت نپیوسته است، رها کنیم.
که امید خود را به همه چیز از دست بدهیم بخاطر اینکه در زندگی با شکست مواجه شده ایم.
که از تلاش و کوشش دست بکشیم بخاطر اینکه یکی از کارهایمان بی نتیجه مانده است.
که همه دستهایی را که برای دوستی بسوی ما دراز می شوند بخاطر اینکه یکی از دوستانمان رابطه مان را زیر پا گذاشته است رد کنیم.
که هیچ عشقی را باور نکنیم بخاطر اینکه در یکی از آنها به ما خیانت شده است.
که همه شانس ها را لگدمال کنیم بخاطر اینکه در یکی از تلاشهایمان ناکام مانده ایم.
...
به امید اینکه در مسیر خود هرگز دچار این دیوانگی ها نشویم؛
و به یاد داشته باشیم که همیشه شانس های دیگری هم هستند؛
دوستی های دیگری هم هستند؛
عشق های دیگری هم هستند؛
نیروهای دیگری هم هستند؛
تنها باید قوی و پر استقامت باشیم و همه روزه در انتظار روزی بهتر و شادتر از روزهای پیش باشیم.
(اینو یکی از دوستی خوبم بعد از اینکه همه امیدام له شده بود برام فرستاد و گفت بیام اینجا و بنویسم)
