شاملو

چه بی تابانه می خواهم‌ات ای دروی‌ات آزمون تلخ زنده به گوری !

چه بی تابانه تو را طلب می کنم!

بر پشت سمندی

                       گویی

                               نو زین

که قرارش نیست.

و فاصله

تجربه‌یی بی‌هوده است.

بوی پیرهن‌ات

این جا

و اکنون. ــ

کوه ها در فاصله

سردند.

دست در کوچه و بستر

حضور مـأنوس دست تو را می جوید

و به راه اندیشیدن

یأس را

رَج می زند.

بی نجوای انگشتان ات

فقط. ــ

و جهان از هر سلامی خالی ست.